Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Duinbosrussula (Russula cessans)
De Duinbosrussula vormt ectomycorrhiza met de den en komt voor op droge, rijke zandgronden in naaldbossen.
De kleur van de hoed is nogal variabel - van bordeauxrood of violet tot karmozijnrood of meer bruinviolet, paarsbruin of olijfbrons. Soms vermengd met groen. De hoed is vrij vlezig en 3-6 cm groot. Het centrum is vaak wat donkerder van kleur. De rand is stomp of gekruld en hooguit zwak gekarteld (vergelijk de Kleine sparrenrussula (R. nauseosa).
De hoedhuid kan gemakkelijk worden losgetrokken.
De lamellen zijn aanvankelijk okerkleurig, maar verkleuren later naar helder dooier- en oranjegeel.
De steel is 4-6 cm lang en 1-2 cm breed, wit en later wat grijzig tot grijsachtig oker.
Het vlees is troebel witachtig.
Reactie op het toversteentje zwak roze. Guaiac positief.
De smaak is mild, maar onaangenaam. Geur onopvallend.
Sporen 7-11 (-12 x 6-8(-9) mu, bedekt met dichte, middelgrote, stompe, tot 1 mu hoge wrattem, verbonden tot een incompleet netwerk. Hilaire plek 3-4 mu lang en 2-2.25 mu breed, bijna rechthoekig.
De kleur van de hoed is nogal variabel - van bordeauxrood of violet tot karmozijnrood of meer bruinviolet, paarsbruin of olijfbrons. Soms vermengd met groen. De hoed is vrij vlezig en 3-6 cm groot. Het centrum is vaak wat donkerder van kleur. De rand is stomp of gekruld en hooguit zwak gekarteld (vergelijk de Kleine sparrenrussula (R. nauseosa).
De hoedhuid kan gemakkelijk worden losgetrokken.
De lamellen zijn aanvankelijk okerkleurig, maar verkleuren later naar helder dooier- en oranjegeel.
De steel is 4-6 cm lang en 1-2 cm breed, wit en later wat grijzig tot grijsachtig oker.
Het vlees is troebel witachtig.
Reactie op het toversteentje zwak roze. Guaiac positief.
De smaak is mild, maar onaangenaam. Geur onopvallend.
Sporen 7-11 (-12 x 6-8(-9) mu, bedekt met dichte, middelgrote, stompe, tot 1 mu hoge wrattem, verbonden tot een incompleet netwerk. Hilaire plek 3-4 mu lang en 2-2.25 mu breed, bijna rechthoekig.
Kenmerken van het geslacht Russula (Russula) waartoe Duinbosrussula behoort.
Russula′s geven bij kneuzing geen melksap af zoals de tot deze familie behorende melkzwammen. De lamellen zijn aangehecht en kenmerkend doordat er geen korte tussenlamellen zijn. De sporen zijn wit tot dooiergeel. De steel is cilindrisch tot knotsvormig.
Het determineren van Russula′s is vooral een kwestie van proeven en ruiken, de hoedhuid aftrekken en krassen met het toversteentje.
Toversteentjes zijn kristallen ijzersulfaat. Ze zijn niet in de handel verkrijgbaar. Je schijnt ze te kunnen maken door roestige spijkers een tijdje in mosdoder te leggen.
Russula′s geven bij kneuzing geen melksap af zoals de tot deze familie behorende melkzwammen. De lamellen zijn aangehecht en kenmerkend doordat er geen korte tussenlamellen zijn. De sporen zijn wit tot dooiergeel. De steel is cilindrisch tot knotsvormig.
Het determineren van Russula′s is vooral een kwestie van proeven en ruiken, de hoedhuid aftrekken en krassen met het toversteentje.
Toversteentjes zijn kristallen ijzersulfaat. Ze zijn niet in de handel verkrijgbaar. Je schijnt ze te kunnen maken door roestige spijkers een tijdje in mosdoder te leggen.
| familie | Russula (Russulaceae) |
| info familie | De bekendste geslachten uit de Russula-familie zijn de Russula's en de Melkzwammen. De Russula's zijn vrij gemakkelijk te herkennen aan de strakke plaatjes die alle tot aan de steel lopen. De Melkzwammen geven sap (melk) af bij beschadiging. De plaatjes zijn meestal trechtervormig aangehecht. |
| naam | duinbosrussula (Russula cessans) |
| waar | onder naaldbomen op droog, rijk zand |
| sporeekleur | sporenprint geel |
| hoed | 3-8 cm, gewelfd, droog, glad, karmozijnrood-purperrood, centrum vaak donkerder, hoedhuid gemakkelijk te verwijderen |
| steel | 3-5 cm lang, tot 2 cm dik, iets gezwollen aan de basis, glad, wit |
| plaatjes | aangehecht, dicht opeen, bleek geel |